De tweede week
5 augustus 2017 - Albay, Filipijnen
Zooo, het is alweer bijna een week geleden dat ik iets heb geschreven, de tijd vliegt! Dus, vorige week zondag zaten we in de bus van Banaue naar Manila. Deze reis duurde jammer genoeg 3 uur langer dan verwacht, dus we kwamen maandag om half 5 's ochtends aan op Cubao. Na de treinreis naar ons gastgezin hebben we nog lekker geslapen tot 12 uur. Daarna hebben we de Baracay van San Juan ontmoet. Wat een officiele bedoening zeg, overal werden foto's van gemaakt.. De Baracay is een soort van gemeentelijk bestuur, hij heeft dan ook ongeveer 36 toezichthouders enzovoort onder hem werken. Hij heeft ons welkom geheten in hun community. Daarna zijn we samen met hem naar de school gegaan waar we les gaan geven. Tot onze grote verbazing was de rector van deze basisschool verbaast om ons te zien.. Het project was dus nog niet geregeld, want hij wist niet eens dat wij op zijn school les zouden gaan geven.. Gelukkig heeft hij wel toestemming gegeven, maar jammer genoeg gaat er weer een week overheen voor we echt kunnen starten. Maandag ochtend krijgen we namelijk een orientatie seminar en ons lesprogramma wordt dan voorgelegd... Na deze ontdekking vorige week waren we allemaal nogal teleurgesteld, dus hebben we eigenlijk die hele dag niks meer gedaan. De kinderen van de school hebben wel nog prachtig voor ons gedanst en 's avonds hebben we een mooie Spaanse film gekeken: "Palm trees in the snow".
Ineens hadden we dus nog een hele week extra waarin we geen werk hoefden te verrichten.. Daarom zijn we dinsdag opzoek gegaan naar de department of foreign affairs, omdat Koohyar zijn visum moest verlengen. We vonden het uiteindelijk ergens in Ayala, maar na een kort gesprekje bleek het het verkeerde bureau te zijn. We moesten naar department of immigration, gelukkig lag dit in Intramuros, want dat was precies het gedeelte dat we eigenlijk wilden bezoeken die dag. Na een uur in een uber te hebben gezeten kwamen we daar aan en was het, natuurlijk, veelte druk! Omdat we allemaal moesten wachten hebben we veelte dure chocolademelk gedronken bij de star bucks! Lekkah! Toen Koohyar alles had geregeld zijn we Intrmuros ingegaan, wat prachtig zeg! Het oudste gedeelte van de stad Manila, en mooooi! Omheind met muren en met het mooie Ford Santiago langs de rivier. In het ford hebben we het museum van Jose Rizal bezocht en zo heel wat geschiedenis over de filipijnen geleerd. Ook hebben we een cathedraal en een kerk bezocht, altijd mooi! Daarna zijn we doorgelopen naar Rizal park en hebben daar heerlijk even gerelaxed, onder het genot van heel zielige bedellende kindjes en zwerfhonden... 'S avonds hebben we opnieuw rustig aan gedaan en vooral heel veel gekletst!
Woensdagochtend hebben we uitgeslapen en daarna zijn we naar de wasserette gegaan, goedkoooooop, niet normaal, 50 cent voor wassen, drogen en opvouwen, yeey! Duurt alleen wel een dag voor je het weer kunt ophalen. Daarna hadden we geen idee wat we wilden doen, dus ben ik uiteindelijk samen met alleen Emilie naar Makati gegaan. Het welvarendste deel van Manila en daar hebben we het prachtige Ayala museum bezocht. Er waren veel mooie goudstukken, potterij en textiel, maar het leukste waren de diorama's. Hier werd de geschiedenis van de Filipijnen in 60 frames uitgelegd, heel interessant! Heb er zelfs een boekje van gekocht, leukkkkk! Maargoed, toen we toch in het rijkere gedeelte waren hebben we maar even in de Gucci en Chanel etc winkels gekeken en zijn we heerlijk uiteten gegaan. De eerste dag zonder rijst, heuj! Twee lekker cocktails erbij en een machtig lekkere pizza! Het is wel erg lastig om vegetarisch te zijn hier, vooral in m'n gastgezin, want ze eten nauwelijks groenten. Alle andere dagen heb ik dus voornamelijk broodjes met pindakaas of ei gegeten ' s ochtends en 's middags en 's avond rijst met ketchup en groene bonen, jammm! Vooral na 9 dagen, word nogal saaaaaai. Maargoed, na de lekker pizza zijn we naar hostel Z gegaan, om daar op de rooftop nog wat drankjes te doen met de rest. We hebben hun daar weer ontmoet (samen met Martha en Nadien) en het was een top avond waarin we king's cup hebben gespeeld! Gezellig en een mooi uitzicht op het onweer! Na hostel Z wilden we graag nog ergens dansen, maar er waren alleen maar sketchy 'only men' bars daar, dus hebben we een uber naar huis genomen. Volgende keer ford Bonifacio maar proberen :).
Toen was het alweer donderdag, de dag dat we naar Legazpi zouden vertrekken. Uiteraard waren we allemaal laat wakker en dus hebben we niet veel anders gedaan dan wachten op onze vlucht die dag.. We dachten dat het 2 uur rijden was naar het vliegveld, maar uiteindelijk bleek het maar een uur te zijn en de controles verliepen heel soepel, dus zaten we drie uur voor onze vlucht vertrok al bij de gate met ons 5en. Koohyar ging dit keer niet mee, jammer genoeg! Om de tijd te doden hebben we heerlijke cinnamon sticks gegeten en een potje phase 10 gespeeld. M'n meegebrachte spelletjes komen goed van pas, elke dag wordt er wel mee gespeeld, love it! Om 16:45 is onze vlucht naar Legazpi vertrokken en om 18:05 zijn we weer geland, onderweg hebben we het prachtige landschap van de Filipijnen van boven bezichtigd, indrukwekkend! Eenmaal op het miniscule vliegveld van Legazpi, zijn we direct doorgegaan naar ons hostel, Balai Tinay. Erg mooi, maar de weg ernaartoe was nogal een opgave. Hier is het blijkbaar minder toeristisch, want we werden nogal aangegaapt door de lokale bevolking, pooh hee. Nouja, het hostel is mooi! We hebben een 4 persoonskamer en een 2 persoonskamer, dus lekker ruim weer! Verder zijn overal fonteintjes in het hostel, zeer lawaaierig. Toen zijn we op aanbevelen van de hosteleigenaar (die onverstaanbaar zacht praat) naar het Small Talk restaurant gegaan in Albay, heerlijk gegeten! Lekkere groente lasagne, groenten yeey!! En ook een lekkere Pili pie geprobeerd! Op de weg terug naar het hostel hebben we een reusachtige groep met vleermuizen gezien. Daarna hebben we ff onze plannen vastgelegd voor het weekend. Ik wilde zelf heel graag naar Donsol om daar met walvishaaien te gaan zwemmen, maar deze droom viel direct al in duigen, want de haaien zijn er op het moment niet. Had ik toch ff beter moeten kijken op internet, hihi. Nu dit idee niet doorging kozen we ervoor om vrijdag naar rizal beach, in Gubat, Sorsogon te gaan.
Zo gezegd, zo gedaan. Vrijdag om 7 uur 's ochtends stonden we op en na een ontbijt van 2 plakjes brood met ei vertrokken we naar Sorsogon. Eerst met een jeepney naar de 'van terminal', toen 2 uur met de van, toen weer met een jeepney en als laatst nog met een tricycle. Dit alles voor 3 euro, wel waren we ook 3 uur onderweg. Eerder schreef ik ergens cheapney haha, maar dat was blijkbaar een lokale grap, omdat ze zo goedkoop zijn. Tegen 12 uur waren we dus op het prachtige Rizal beach, heerlijk gezwommen tussen de kleine visjes en lekker gerelaxed! Terugweg hebben we, natuurlijk, dezelfde weg weer afgelegd.. Wat een reis voor 3 uurtjes strand... Mooi, maar het niet waard haha. 'S avond hebben we opnieuw weer in het Small Talk restaurant gegeten en voor de rest spelletjes gespeeld in het hostel.
Vandaag (zaterdag) zijn we opnieuw om 7 uur opgestaan en zijn we opweg gegaan om rond de Mayon vulkaan dingen te gaan bezichtigen. Startende met Lignon hill, een uitkijkpunt over de vulkaan. De vulkaan is trouwens actief en barst ongeveer om de 3 jaar, de laatste uitbarsting was in 2014, soooooo it could happen again sooner or later. Daarna zijn we naar de ruines en kerk in Daraga en Cagswana gegaan, ook erg mooi! Maar we hadden het een beetje gehad en verwachten dat het een saaie dag zou worden, alles viel een beetje tegen tot dit moment. Ook deze rondreis had weer eeuwen geduurd, ookal ligt het allemaal relatief dicht bij elkaar, de jeepney's doen er nogal lang over! Alles duurt eigenlijk lang, want 'onze conclusie is' over de mensen die wij hebben ontmoet, ze zijn alleemaal nogal passief. We hebben wat potjes 'pesten' gespeels en als laatste besloten we om naar de hoya hoyapon cave te gaan. De beste beslissing ooit!! Na erg veel gepangel met een tricycle driver en de uitleg van een politieagent, gingen we opweg. Geen idee waar we naartoe werden gebracht stapten we met ons 5en in 1, ja 1, tricycle, my god. De weg was zo hobbelig en direct naast een afgrond en het duurde ongeveer driekwartier. Zacht uitgedrukt, ik was nogal bang, wat een helse rit. We werden onverwachts naar Quintinday greenhills formation gebracht. Hartstikke leuk en aardig begonnen we onze tocht naar boven, wiebelige treden en glad zand.. Eenmaal boven, niet zo leuk.. Een Filipijnse man werd helemaal boos en klonk super bedreigend en had een stok, dus zijn we 'soort van' weer naar beneden gevlucht. Op het verzoek van iedereen daar werd de Barangay erbij gehaald, de man was toen alleen al gevlogen. Dus opnieuw begonnen we onze tocht naar boven, nu samen met een aantal lakale kinderen. Bij Banaue typte ik dit ook, maar nu opnieuw: het was zo mooi, onbeschrijfelijk! Het groenste groen en het blauwste blauw, zo puur en mahtig! We hebben een hele tijd op de top al het schoon staan bewonderen. Op alle drie de heuvels was het even prachtig! Daarna zijn we met dezelfde 'skilled tricycle driver' naar de Hoya Hoyapon caves gegaan, eveneens machtig mooi! Het was heerlijk koel, door de natuurlijk wind. Ook zat het vol met vleermuizen en ben ik uitgegleden en gevallen. Clumpsy me.. Toen zijn we weer met de tricycle, kijkende naar de zonsondeegang terug gereden naar Camalig. Waarna een jeepney ons terug naar Albay heeft gebracht. Wat een dag, wat een dag! Misschien wel de mooiste en avontuurlijkste tot nu toe!
Vanavond gaan we naar een karaoke bar, even m'n kattengejank laten horen. We zijn van plan om morgen opzoek te gaan naar een strand op het eiland Vistas. Daarvoor moeten we eerst naar Bacacay en vanaf daar met een lokale visser in zijn bootje naar het eiland. Word vast een belevenis!
Ineens hadden we dus nog een hele week extra waarin we geen werk hoefden te verrichten.. Daarom zijn we dinsdag opzoek gegaan naar de department of foreign affairs, omdat Koohyar zijn visum moest verlengen. We vonden het uiteindelijk ergens in Ayala, maar na een kort gesprekje bleek het het verkeerde bureau te zijn. We moesten naar department of immigration, gelukkig lag dit in Intramuros, want dat was precies het gedeelte dat we eigenlijk wilden bezoeken die dag. Na een uur in een uber te hebben gezeten kwamen we daar aan en was het, natuurlijk, veelte druk! Omdat we allemaal moesten wachten hebben we veelte dure chocolademelk gedronken bij de star bucks! Lekkah! Toen Koohyar alles had geregeld zijn we Intrmuros ingegaan, wat prachtig zeg! Het oudste gedeelte van de stad Manila, en mooooi! Omheind met muren en met het mooie Ford Santiago langs de rivier. In het ford hebben we het museum van Jose Rizal bezocht en zo heel wat geschiedenis over de filipijnen geleerd. Ook hebben we een cathedraal en een kerk bezocht, altijd mooi! Daarna zijn we doorgelopen naar Rizal park en hebben daar heerlijk even gerelaxed, onder het genot van heel zielige bedellende kindjes en zwerfhonden... 'S avonds hebben we opnieuw rustig aan gedaan en vooral heel veel gekletst!
Woensdagochtend hebben we uitgeslapen en daarna zijn we naar de wasserette gegaan, goedkoooooop, niet normaal, 50 cent voor wassen, drogen en opvouwen, yeey! Duurt alleen wel een dag voor je het weer kunt ophalen. Daarna hadden we geen idee wat we wilden doen, dus ben ik uiteindelijk samen met alleen Emilie naar Makati gegaan. Het welvarendste deel van Manila en daar hebben we het prachtige Ayala museum bezocht. Er waren veel mooie goudstukken, potterij en textiel, maar het leukste waren de diorama's. Hier werd de geschiedenis van de Filipijnen in 60 frames uitgelegd, heel interessant! Heb er zelfs een boekje van gekocht, leukkkkk! Maargoed, toen we toch in het rijkere gedeelte waren hebben we maar even in de Gucci en Chanel etc winkels gekeken en zijn we heerlijk uiteten gegaan. De eerste dag zonder rijst, heuj! Twee lekker cocktails erbij en een machtig lekkere pizza! Het is wel erg lastig om vegetarisch te zijn hier, vooral in m'n gastgezin, want ze eten nauwelijks groenten. Alle andere dagen heb ik dus voornamelijk broodjes met pindakaas of ei gegeten ' s ochtends en 's middags en 's avond rijst met ketchup en groene bonen, jammm! Vooral na 9 dagen, word nogal saaaaaai. Maargoed, na de lekker pizza zijn we naar hostel Z gegaan, om daar op de rooftop nog wat drankjes te doen met de rest. We hebben hun daar weer ontmoet (samen met Martha en Nadien) en het was een top avond waarin we king's cup hebben gespeeld! Gezellig en een mooi uitzicht op het onweer! Na hostel Z wilden we graag nog ergens dansen, maar er waren alleen maar sketchy 'only men' bars daar, dus hebben we een uber naar huis genomen. Volgende keer ford Bonifacio maar proberen :).
Toen was het alweer donderdag, de dag dat we naar Legazpi zouden vertrekken. Uiteraard waren we allemaal laat wakker en dus hebben we niet veel anders gedaan dan wachten op onze vlucht die dag.. We dachten dat het 2 uur rijden was naar het vliegveld, maar uiteindelijk bleek het maar een uur te zijn en de controles verliepen heel soepel, dus zaten we drie uur voor onze vlucht vertrok al bij de gate met ons 5en. Koohyar ging dit keer niet mee, jammer genoeg! Om de tijd te doden hebben we heerlijke cinnamon sticks gegeten en een potje phase 10 gespeeld. M'n meegebrachte spelletjes komen goed van pas, elke dag wordt er wel mee gespeeld, love it! Om 16:45 is onze vlucht naar Legazpi vertrokken en om 18:05 zijn we weer geland, onderweg hebben we het prachtige landschap van de Filipijnen van boven bezichtigd, indrukwekkend! Eenmaal op het miniscule vliegveld van Legazpi, zijn we direct doorgegaan naar ons hostel, Balai Tinay. Erg mooi, maar de weg ernaartoe was nogal een opgave. Hier is het blijkbaar minder toeristisch, want we werden nogal aangegaapt door de lokale bevolking, pooh hee. Nouja, het hostel is mooi! We hebben een 4 persoonskamer en een 2 persoonskamer, dus lekker ruim weer! Verder zijn overal fonteintjes in het hostel, zeer lawaaierig. Toen zijn we op aanbevelen van de hosteleigenaar (die onverstaanbaar zacht praat) naar het Small Talk restaurant gegaan in Albay, heerlijk gegeten! Lekkere groente lasagne, groenten yeey!! En ook een lekkere Pili pie geprobeerd! Op de weg terug naar het hostel hebben we een reusachtige groep met vleermuizen gezien. Daarna hebben we ff onze plannen vastgelegd voor het weekend. Ik wilde zelf heel graag naar Donsol om daar met walvishaaien te gaan zwemmen, maar deze droom viel direct al in duigen, want de haaien zijn er op het moment niet. Had ik toch ff beter moeten kijken op internet, hihi. Nu dit idee niet doorging kozen we ervoor om vrijdag naar rizal beach, in Gubat, Sorsogon te gaan.
Zo gezegd, zo gedaan. Vrijdag om 7 uur 's ochtends stonden we op en na een ontbijt van 2 plakjes brood met ei vertrokken we naar Sorsogon. Eerst met een jeepney naar de 'van terminal', toen 2 uur met de van, toen weer met een jeepney en als laatst nog met een tricycle. Dit alles voor 3 euro, wel waren we ook 3 uur onderweg. Eerder schreef ik ergens cheapney haha, maar dat was blijkbaar een lokale grap, omdat ze zo goedkoop zijn. Tegen 12 uur waren we dus op het prachtige Rizal beach, heerlijk gezwommen tussen de kleine visjes en lekker gerelaxed! Terugweg hebben we, natuurlijk, dezelfde weg weer afgelegd.. Wat een reis voor 3 uurtjes strand... Mooi, maar het niet waard haha. 'S avond hebben we opnieuw weer in het Small Talk restaurant gegeten en voor de rest spelletjes gespeeld in het hostel.
Vandaag (zaterdag) zijn we opnieuw om 7 uur opgestaan en zijn we opweg gegaan om rond de Mayon vulkaan dingen te gaan bezichtigen. Startende met Lignon hill, een uitkijkpunt over de vulkaan. De vulkaan is trouwens actief en barst ongeveer om de 3 jaar, de laatste uitbarsting was in 2014, soooooo it could happen again sooner or later. Daarna zijn we naar de ruines en kerk in Daraga en Cagswana gegaan, ook erg mooi! Maar we hadden het een beetje gehad en verwachten dat het een saaie dag zou worden, alles viel een beetje tegen tot dit moment. Ook deze rondreis had weer eeuwen geduurd, ookal ligt het allemaal relatief dicht bij elkaar, de jeepney's doen er nogal lang over! Alles duurt eigenlijk lang, want 'onze conclusie is' over de mensen die wij hebben ontmoet, ze zijn alleemaal nogal passief. We hebben wat potjes 'pesten' gespeels en als laatste besloten we om naar de hoya hoyapon cave te gaan. De beste beslissing ooit!! Na erg veel gepangel met een tricycle driver en de uitleg van een politieagent, gingen we opweg. Geen idee waar we naartoe werden gebracht stapten we met ons 5en in 1, ja 1, tricycle, my god. De weg was zo hobbelig en direct naast een afgrond en het duurde ongeveer driekwartier. Zacht uitgedrukt, ik was nogal bang, wat een helse rit. We werden onverwachts naar Quintinday greenhills formation gebracht. Hartstikke leuk en aardig begonnen we onze tocht naar boven, wiebelige treden en glad zand.. Eenmaal boven, niet zo leuk.. Een Filipijnse man werd helemaal boos en klonk super bedreigend en had een stok, dus zijn we 'soort van' weer naar beneden gevlucht. Op het verzoek van iedereen daar werd de Barangay erbij gehaald, de man was toen alleen al gevlogen. Dus opnieuw begonnen we onze tocht naar boven, nu samen met een aantal lakale kinderen. Bij Banaue typte ik dit ook, maar nu opnieuw: het was zo mooi, onbeschrijfelijk! Het groenste groen en het blauwste blauw, zo puur en mahtig! We hebben een hele tijd op de top al het schoon staan bewonderen. Op alle drie de heuvels was het even prachtig! Daarna zijn we met dezelfde 'skilled tricycle driver' naar de Hoya Hoyapon caves gegaan, eveneens machtig mooi! Het was heerlijk koel, door de natuurlijk wind. Ook zat het vol met vleermuizen en ben ik uitgegleden en gevallen. Clumpsy me.. Toen zijn we weer met de tricycle, kijkende naar de zonsondeegang terug gereden naar Camalig. Waarna een jeepney ons terug naar Albay heeft gebracht. Wat een dag, wat een dag! Misschien wel de mooiste en avontuurlijkste tot nu toe!
Vanavond gaan we naar een karaoke bar, even m'n kattengejank laten horen. We zijn van plan om morgen opzoek te gaan naar een strand op het eiland Vistas. Daarvoor moeten we eerst naar Bacacay en vanaf daar met een lokale visser in zijn bootje naar het eiland. Word vast een belevenis!
Xx