De vierde week

18 augustus 2017 - Salapan, Filipijnen

Hier komt eerst het verhaal over zaterdag: 12 uur gereisd en een uurtje strand. Elke keer als je denkt: "oke het dieptepunt is bereikt, it gets worse.." Startende met; we moesten om 5 uur op zaterdag om de community schoon te maken, daarna kregen we rijst als ontbijt om 7 uur.. Dit noemden ze een boodle fight, we aten met onze handen. Is toch echt een heel stuk lastiger dan je denkt! Daarna gingen we met de trein van j ruiz naar cubao, waar de busstations zijn, daar hebben we een uur gezocht naar een bus naar Batangas, tussen 10000000 andere mensen... de reis naar batangas duurde 2 en half uur, ugh, eenmaal in de grand terminal daar wist niemand hoe we precies bij onze eindbestemming moesten komen, namelijk: majuben beach.. nouja eerst maar een jeepney gepakt in de goede richting; mabini en toen daar tricycle drivers gevraagd; die hadden ook geen idee en zijn maar wat rond gaan rijden, onderhand was t al 2 uur en hadden we nog niks bereikt. Toen hebben die twee mannen ons opgelicht, veelte veel geld betaald voor een klein stukje en ze hadden ons afgezet bij een super duur resort, 1000 pesos voor een stenigstrand.. dus toen stonden we midden in de rimboe te koekeloeren, want daar waren geen tricycles ofz, uurtje gewacht tot een niet engels sprekende driver voorbij kwam en ons naar majuben (het dorp) heeft gebracht.. Toen hebben we nog een uur lopen zoeken en vonden we het gooooorste strand ooit. Ondertussen was t al 4 uur. Hebben we ff gezwommen en om 5 uur zijn we opweg gegaan naar Tagaytay, waarvoor we ook 1 tricycle, 1 jeepney, 1 van en 1 bus moesten nemen, we kwamen om 10 uur aan in tagaytay en toen moesten we het hostel nog zoeken.. Waarvan het adres dus niet goed stond aangegeven op booking.com.. dus nog een uur rondgezwerft om dat verdomde hostel te vinden, al mn beltegoed opgemaakt aan het bellen van de eigenaar van het hostel. Kwamen we daar.. geen wc, geen douche, 1 bed en verder alleen een slaap bank... dus we hebben hutjemutje geslapen, omdat t allemaal niet paste. Maargoed, na wat slaap zijn we zondag richting de Taalvulkaan in Tagaytay gegaan. Eerst lekker ontbeten in de lokale supermarkt en toen met een prive jeepney naar de rand van het Taalmeer. Daarna zijn we met een super cool, klein bootje in 20 minuutjes naar de vulkaan gebracht. Natuurlijk viel ik bij het uitstappen, zeeeer handige ik weer! De klim naar de krater van de Taalvulkaan was een hele opgave. De grootste opgave hierin was het ontwijken van paardenpoep, want de meeste mensen gingen te paard naar boven. Wij gewoon met de benenwagen, omdat we dat kunnen! Het uitzicht was prachtig!!! Een super mooi meer middenin de vulkaan en overal buizen waar super hete lucht uitkwam. We hebben 2 uurtje van het prachtige uitzicht genoten, onder het genot van kokosnoten en heerlijk koele regen! Daarna zijn we begonnen aan onze reis terug naar Manila, opnieuw; boot, jeepney, tricycle, bus, trein, benenwagen. 5 uur later kwam we bij het huis van ons gastgezin aan!

Maandag was toen toch echt de grote dag, de eerste dag lesgeven! Eindelijk gebeurde het wel echt... Ik geef samen met Brian les van 6:15 tot 12. Eerst geven we Engels, biologie en Engels aan 3 verschillende 'grade 6' groepen en daarna geven we rekenen, Engels en creativiteit aan 'grade 4, section 4'. Het werk is super leuk! En we boeken al vooruitgang met de kindjes. Ze spreken redelijk goed Engels, dus het uitleggen gaat wel goed. Daarom proberen we ze vooral Engelse grammatica bij te brengen. Het rekenen gaat in grade 4 niet zo goed, dus zijn we bij de basics begonnen, plus- en minsommen. Maandag hebben we 's middags en 's avonds helemaal niks gedaan, een beetje slapen en series gekeken. Lekkere relax dag dus!

Dinsdag zijn we na onze lessen voor de week voor te hebben bereid, 's middags op pad gegaan naar Quezon city, naar een vegetarisch restaurant en naar de grootste rontonde, met monument, in Manila. Het was een zeer gezellige avond en we hebben heerlijk gegeten! Daarna heeft Brian mij geleerd hoe je origami zwanen moet maken, echt mooi en relatief makkelijk!

Woensdag avond hebben we het verjaardagsfeest van de moeder van ons gastgezin bijgewoond. Dit houdt in: we hebben met ongeveer 40 familie leden gegeten, voor bij ons op de straat. Overal zaten groepjes met mensen te genieten van de vele lekkere gerechten die ons gastgezin had gemaakt! Zeer leuk om al die mensen te ontmoeten! Verder hebben we phase 10 gespeeld en veel gekletst!

Donderdag was echt een drama dag. 'S ochtends had ik een afspraak met de directeur van de school, om de voortgang te bespreken. Gelukkig was het een positief gesprek en kon ik snel weer aan de slag in de klas. Na school moesten we om 2 uur bij Save the Children zijn on daar opties te bespreken voor aanvullend vrijwilligerswerk. Opnieuw was het een drama om daar te komen, vooral omdat Uber niet meer mag rijden deze maand, omdat ze een wet hebben overtreden. We hebben dus de trein genomen en kwamen een half uur te laat aan. Jammer genoeg boden ze ons alleen buro en data-analyseer werk aan... Een beetje een reis voor niks dus. Daarna moesten we naar Stepping Stone foundation om daar nog een andere optie te bekijken voor aanvullend vrijwilligerswerk, maar de kinderen bleken al weg te zijn toen we daar aankwamen, jammer maar helaas.. Toen was ik echt super super moe en moesten we nog naar Miriam college voor de Aiesec bijeenkomst. Wat een gebeurtenis zeg!! Er waren wel 80 meiden aanwezig en, poooh, wat kunnen zij gillen! Het was nogal een heel kinderachtige bedoening, verrassend kinderachtig eigenlijk, allemaal vreemde spelletjes gedaan... en gelukkig konden we daarna vluchten naar een persisch restaurant om nog heerlijk wat te eten.

Vandaag, vrijdag, hebben we de laatste lessen van deze week gegeven, en maandag is het een nationale feestdag, dus lekker lang weekend! We gaan zo naar een super luxe club om even wat dansjes te wagen en wat drankjes te drinken.

Ook een fijn weekend gewenst voor jullie! 'One of these days your heart will stop and play its final beat,' so enjoy and appreciate everything you do and expierence!

Foto’s

1 Reactie

  1. Oma:
    20 augustus 2017
    Hallo schat wat weer een verhaal hét gaat daar wel iets anders als hier bij ons maar een hele belevenis wel een beetje voorzichtig zijn met lopen en niet steeds vallen nou hier gaat alles prima we zijn bezig met ons nieuwe huis groetjes én een dikke knuffel van ons opa en oma